Wetenschap en Slowjogging
Slowjogging is ontwikkeld door de Japanse sportfysioloog Prof. Dr. Hiroaki Tanaka van de Fukuoka universiteit in Japan. Gedurende tientallen jaren heeft hij en zijn team onderzoek verricht naar deze sportmethode en ontdekt dat Slowjogging meer is dan alleen een fijne bezigheid.
Hogere levensverwachting
Mensen die meer bewegen, hebben meer kans op een lang en gezond leven.
Een recente wetenschappelijke meta-analyse evalueerde studies over hardlopers in termen van loopsnelheid en trainingsinspanning. Hieruit bleek dat mensen die rustig joggen de hoogste levensverwachting hebben, bij hardlopers (Schnohr et al., 2015). Slowjoggen dus!
Lactaatdrempel , vetten en koolhydraten
Met toenemende inspanning neemt het lactaatgehalte (verzuring) in het bloed van de hardloper toe. De gebruikelijke aanbeveling is om de concentratie van 4 mmol / l lactaat (de anaërobe drempel) niet te overschrijden.
Bij langzaam joggen is de limiet aanzienlijk lager, bijvoorbeeld bij 2 mmol / l (de aërobe-anaerobe drempel).
Hier is de aanbeveling: individuele "Niko-Niko" -snelheid, waar je nog steeds gemakkelijk kunt praten, niet buiten adem raakt, en met een ontspannen glimlach onderweg bent.
Je optimaliseert zo ook de vet/koolhydraat verbranding.
Runner’s High
De euforische "runner's high" wordt volgens recente studies, niet geactiveerd door endorfines, maar door endocannabinoïden. Een van de bekende endocannabinonoïden is anandamide, dat fungeert als een geluksmiddel in de hersenen.
Verreweg de hoogste anandamide-niveaus worden bereikt door langzaam joggen, meer dan bij wandelen of snel hardlopen (Raichlen et al., 2013)
(bron: www.slowjogging.de)